بغض آسمان

آسمان، تکیه به دستان تو دارد عباس	مرغ دل، خانه در ایوان تو دارد عباس
در حریمت نه فقط دلشدگان حیرانند	عشق هم دست به دامان تو دارد عباس
شب ازآن لحظه که چشمان تو خاموش شده‌ست	رنگ گیسوی پریشان تو دارد عباس
ابر هرگاه که می‌بارد از انبوهیِ بغض شرم از تشنگی جان تو دارد عباس
طور عشق است نگاه تو و موسای دلم	بهره از مشرب عرفان تو دارد عباس
خیمه‌ها تشنه‌ی آبند و لبِ دشنه‌ی رنگ	صحبت از شام غریبان تو دارد عباس

حسن یعقوبی، آذر ۱۳۷۵