امام حسین (ع)

بریم در خانه ی امام حسین 

 تازگی شنیدم

بودایی ها هم میرن در خانه ی آقا امام حسین

آبرو دارند پیش الله

ده ضربه

امروز ۳۰دی ماه روز اجرایی شدن توافقنامه ژنو است.

تا خیمه معاویه فقط ده ضربه شمشیر باقی مانده بود...

هو الستار

الم یعلم بان الله یری

خدا کجای حساب و کتاب ماست؟

به روایت استاد صفایی

نه ده ۸۸

این پست ۸۸ام بنده است.

حماسه‌ی نهم دی در تاریخ ماند.

در قضیه‌ى 9 دى سال 88 یک نکته اساسى است و آن نکته برمیگردد به هویت انقلاب و ماهیت انقلاب. یعنى همان روحى که حاکم بود بر اصل انقلاب ما و آن حضور عظیمِ بى‌نظیرِ تاریخى در سال 57، همان روح در ماجراى 9 دى نشان داده شد؛ کمااینکه در قضایاى گوناگونِ دیگر هم نشان داده شده، لیکن در 9 دى به شکل بارزى نشان داده شد؛ به طورى که جاى انکار و تردید و تأمل براى هیچ کس از بدخواهان و دوستان و دشمنان و دیگران باقى نگذارد. آن روح چه بود؟ روح دیانتِ حاکم بر دلهاى مردم بود. پس اینجا ما دو تا عنصر در کنار هم داریم: یک عنصر، عنصر مردم است؛ که مردم در هر کشورى، در هر جامعه‌اى، اگر چنانچه همت کنند، بصیرت به خرج بدهند، عمل کنند و وارد میدان بشوند، میتوانند همه‌ى مشکلات را حل کنند. یعنى بزرگترین کوه‌ها در مقابل حضور مردم از بین میرود؛ میتوانند کوه‌هاى بزرگ را جابه‌جا کنند. این یک حقیقت آشکارى است که بسیارى از تحلیلگران اجتماعى در کشورهاى اسلامى و دیگر کشورها آن را درست لمس نکردند، درک نکردند؛ ما این را لمس کردیم. هنر بزرگ امام بزرگوار ما هم همین بود.

مطمئن باشید که روز نهم دىِ امسال هم در تاریخ ماند؛ این هم یک روز متمایزى شد. شاید به یک معنا بشود گفت که در شرائط کنونى - که شرائط غبارآلودگىِ فضاست - این حرکت مردم اهمیت مضاعفى داشت؛ کار بزرگى بود. هرچه انسان در اطراف این قضایا فکر میکند، دست خداى متعال را، دست قدرت را، روح ولایت را، روح حسین بن على (علیه السّلام) را مى‌‌‌بیند. این کارها کارهائى نیست که با اراده‌‌‌‌ى امثال ما انجام بگیرد؛ این کار خداست، این دست قدرت الهى است؛ همان طور که امام در یک موقعیت حساسى - که من بارها این را نقل کرده‌‌‌‌ام - به بنده فرمودند: «من در تمام این مدت، دست قدرت الهى را در پشت این قضایا دیدم». درست دید آن مرد نافذِ بابصیرت، آن مرد خدا.

بعداً نوشت:

خطبه‌ی حضرت امیر پس از جنگ نهروان «نهج‌البلاغه، خطبه 92»

...

آری، آنگاه که فتنه‌‏ها روی آورند، حقّ و باطل درهم آمیزند و شبهه و سردرگمی ایجاد کنند، و هنگامی که پشت کردند، شناخته شوند. فتنه‏‎ها چون بادها در گردشند، گاهی به شهری رسند و آنجا را مورد تاخت و تاز قرار دهند و زمانی به شهر دیگر هجوم آورند.

یقین بنده

جوانی در محضر منبر رسول خدا چرت می‌زد...

نبی (صل‌الله‌علیه‌وآله): کیف اصبحت؟

زید بن حارث: اصبحت موقنا، یا رسول الله.

یقین امام

نامه‌ی امام حسین(علیه‌السلام) به برادرش محمد بن علی (حنفیه) :

 

مِنَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ إِلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ مَنْ قِبَلَهُ مِنْ بَنِی هَاشِمٍ

أَمَّا بَعْدُ

فَکَأَنَّ الدُّنْیَا لَمْ تَکُنْ وَ کَأنَّ الْآخِرَةَ لَمْ تَزَلْ

وَ السَّلَام‏

آزادی اینجاست

دلتنگی

خوش به حال انارها و انجیرها...

دلتنگ که می‌شوند می‌ترکند...

پ.ن: اللهم عجل لولیک الفرج.. .

راه اعتدال

ای مالک... بدترین وزراى تو وزیرى است که پیش از تو وزیر اشرار بوده، و در گناهانشان شرکت داشته، چنین کسى نباید از محرمــان تو باشد، که اینان یاران اهل گناه، و برادران اهل ستم اند، 

بقیع غریب

به خدا قسم

امام رضا

غریب الغرباء نیست،

ائمه‌ی بقیع

غریب‌ترین‌اند...

پ.ن: (شمس الشموس)

شرک

وقتی یک رودخانه‌ای در هزار جدول افتاد، آخر سر یک مرداب می‌شود که یک برگ را هم نمی‌تواند تکان بدهد. «شرک» هم این چنین استعدادها را می‌بلعد و انسان را مصرف می‌کند.

بابای یتیمان

کاش می‌آمدی و کاسه شیر را می‌گرفتی و تا «آخر دنیا» بابا ی همه‌ی یتیمان بودی....

         علی جان(ع)

                  پدر مهربان من 

دوری‌ات را چگونه تاب بیاورم که بار دیگر یتیم شدم...

زینب کیست؟

تو چه می‌دانی زینب کیست؟ او بانوی بنی‌هاشم است که در صفات ستوده شده برترین است و کسی جز فاطمه(س) بر او برتری ندارد تا جایی که اگر بگوییم صدیقه‌ی کبری است حق گفته‌ایم. در پوشیدگی و حجاب چنان بود که کسی از مردان در زمان پدر و برادرانش او را ندیده بود، جز در واقعه کربلا. او در صبر و قوت ایمان و تقوی منحصر به فرد بود و در فصاحت و بلاغت گویا از زبان امیرالمؤمنین(ع) صحبت می‌کرد.(شیخ صدوق، ‏تنقیح المقال، ج3، ص‌79) وی در مقامی بود که توانایی حفظ اسرار امامت را داشت به طوری ‌که حسین(ع) هنگام شدت بیماری حضرت زین‌العابدین(ع) مطالبی را به وی فرمود و آن بانو دارای منزلت نیابت امامت گردید.

رنج تو

چشمه‌سار فاطمه (سلام‌الله‌علیها)

یا علی این روزها بر شما چگونه گذشت...