توسل به تو

آیا فهمیده ایم توسل و دست به دامن شدنشان یعنی چه!؟

آنها کجای این عالم نشستند و ما کجا ...

درست وقت امتحان فراموششان می کنیم ...

بی تو در شهر خبری نیست که نیست

چند وقتی است که از تو خبری نیست که نیست

بی تو شام غم من را سحری نیست که نیست

حتی دروغ را هم می خرند.....!

در حدیثی است به این مضمون  که 

در قیامت یکی را به سمت دوزخ می برند چند باری برمی گردد ؛ از او علت را می پرسند می گوید خدایا ظن من به تو این نبود! ندا می رسد برگردانیدش ، هرچند که دروغ می گوید اگر این گونه بود به این روز نمی افتاد.

صراط (3)

سلام

 

در نوشتار قبل از عبودیت و راه های بررسی و وصول به آن، خلوت و توجه، نیت ها و معبودها گفتیم و در ادامه ...

صراط (2)

سلام.

در نوشتار قبل از نیاز به الله و ضرورت خودشناسی گفتیم و سرانجام طرحی هم ارائه کردیم و اما در ادامه...

صراط (1)

سلام.

در این مجموعه نوشتارها از انتظار سخن خواهیم گفت و مخاطب نوشته کسی است که الله را در حد ذهنی قبول دارد

یا رضا...

زائری بارانی ام آقا بدادم میرسی؟
بی پناهم، خسته ام، تنها بدادم میرسی؟
گرچه آهو نیستم اما پر از دلتنگی ام،
ضامن چشمان آهوها به دادم میرسی؟
من دخیل التماس را به چشمت بسته ام
هشتمین دردانه زهرابه دادم میرسی ؟

امام حسین (ع)

بریم در خانه ی امام حسین 

 تازگی شنیدم

بودایی ها هم میرن در خانه ی آقا امام حسین

آبرو دارند پیش الله

بنده

دوستی می گفت: ما بنده ایم.

گفتم: خب بله! ما بندمان به یکی بند است.

اما بعد گفت: بله! اما بنده ی کی بودن مهمه!

یکی بنده ی نفس خودشه

یکی بنده دنیاست

یکی بنده شیطانه

یکی هم بنده خداست...

برکت رمضان

رمضان که رفت

دعا کنیم برکتش نرود

پ.ن:

برکت رمضانم دارد میرود...

ده ضربه

امروز ۳۰دی ماه روز اجرایی شدن توافقنامه ژنو است.

تا خیمه معاویه فقط ده ضربه شمشیر باقی مانده بود...

هو الستار

الم یعلم بان الله یری

خدا کجای حساب و کتاب ماست؟

به روایت استاد صفایی

نه ده ۸۸

این پست ۸۸ام بنده است.

حماسه‌ی نهم دی در تاریخ ماند.

در قضیه‌ى 9 دى سال 88 یک نکته اساسى است و آن نکته برمیگردد به هویت انقلاب و ماهیت انقلاب. یعنى همان روحى که حاکم بود بر اصل انقلاب ما و آن حضور عظیمِ بى‌نظیرِ تاریخى در سال 57، همان روح در ماجراى 9 دى نشان داده شد؛ کمااینکه در قضایاى گوناگونِ دیگر هم نشان داده شده، لیکن در 9 دى به شکل بارزى نشان داده شد؛ به طورى که جاى انکار و تردید و تأمل براى هیچ کس از بدخواهان و دوستان و دشمنان و دیگران باقى نگذارد. آن روح چه بود؟ روح دیانتِ حاکم بر دلهاى مردم بود. پس اینجا ما دو تا عنصر در کنار هم داریم: یک عنصر، عنصر مردم است؛ که مردم در هر کشورى، در هر جامعه‌اى، اگر چنانچه همت کنند، بصیرت به خرج بدهند، عمل کنند و وارد میدان بشوند، میتوانند همه‌ى مشکلات را حل کنند. یعنى بزرگترین کوه‌ها در مقابل حضور مردم از بین میرود؛ میتوانند کوه‌هاى بزرگ را جابه‌جا کنند. این یک حقیقت آشکارى است که بسیارى از تحلیلگران اجتماعى در کشورهاى اسلامى و دیگر کشورها آن را درست لمس نکردند، درک نکردند؛ ما این را لمس کردیم. هنر بزرگ امام بزرگوار ما هم همین بود.

مطمئن باشید که روز نهم دىِ امسال هم در تاریخ ماند؛ این هم یک روز متمایزى شد. شاید به یک معنا بشود گفت که در شرائط کنونى - که شرائط غبارآلودگىِ فضاست - این حرکت مردم اهمیت مضاعفى داشت؛ کار بزرگى بود. هرچه انسان در اطراف این قضایا فکر میکند، دست خداى متعال را، دست قدرت را، روح ولایت را، روح حسین بن على (علیه السّلام) را مى‌‌‌بیند. این کارها کارهائى نیست که با اراده‌‌‌‌ى امثال ما انجام بگیرد؛ این کار خداست، این دست قدرت الهى است؛ همان طور که امام در یک موقعیت حساسى - که من بارها این را نقل کرده‌‌‌‌ام - به بنده فرمودند: «من در تمام این مدت، دست قدرت الهى را در پشت این قضایا دیدم». درست دید آن مرد نافذِ بابصیرت، آن مرد خدا.

بعداً نوشت:

خطبه‌ی حضرت امیر پس از جنگ نهروان «نهج‌البلاغه، خطبه 92»

...

آری، آنگاه که فتنه‌‏ها روی آورند، حقّ و باطل درهم آمیزند و شبهه و سردرگمی ایجاد کنند، و هنگامی که پشت کردند، شناخته شوند. فتنه‏‎ها چون بادها در گردشند، گاهی به شهری رسند و آنجا را مورد تاخت و تاز قرار دهند و زمانی به شهر دیگر هجوم آورند.

یقین بنده

جوانی در محضر منبر رسول خدا چرت می‌زد...

نبی (صل‌الله‌علیه‌وآله): کیف اصبحت؟

زید بن حارث: اصبحت موقنا، یا رسول الله.

یقین امام

نامه‌ی امام حسین(علیه‌السلام) به برادرش محمد بن علی (حنفیه) :

 

مِنَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ إِلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ مَنْ قِبَلَهُ مِنْ بَنِی هَاشِمٍ

أَمَّا بَعْدُ

فَکَأَنَّ الدُّنْیَا لَمْ تَکُنْ وَ کَأنَّ الْآخِرَةَ لَمْ تَزَلْ

وَ السَّلَام‏