معلوم الاثر

ای پیش پرواز کبوترهای زخمی 

بابای مفقود الاثر! بابای زخمی!

دور از تو سهم دختر از این هفته هم پر 

پس کی؟ کی از حال و هوای خانه غم پر؟

تا یاد دارم برگی از تاریخ بودی 

یک قاب چوبی روی دست میخ بودی

توی کتابم هر چه بابا آب می‌داد

مادر نشانم عکس توی قاب می‌داد

اینجا کنار قاب عکس‌ت جان سپردم

از بس که از این هفته ها سر کوفت خوردم

من بیست سال‌م شد هنوزم توی قابی

خوب یک تکانی لا اقل مرد حسابی!

یک بار هم از گیر و دار قاب رد شو

از سیم های خاردار قاب رد شو

برگرد تنها یک بغل بابای من باش

ها! یک بغل برگرد، تنها جای من باش

ای دست هایت آرزوی دست‌هایم 

ناز و ادایم مانده روی دست‌هایم

شاید تو هم شرمنده یک مشت خاکی

یک مشت خاک بی نشان و بی پلاکی

عیبی ندارد خاک هم باشی قبول است

یک چفیه و یک ساک هم باشی قبول است!!

تنها تلاش‌ش انتظار است و سکوت است

پروانه‌ای که توی تار عنکبوت است

امشب عروسی می کنم جای تو خالی

پای قباله جای امضای تو خالی

ای عکس‌هایت روی زخم دل نمک پاش

یک بار هم بابای معلوم الاثر باش

عبدالکریم زارع

تقدیم به خانواده‌های چشم انتظار